بیماری پیسی در کودکان: شناخت، علل و روش‌های درمانی

بیماری پیسی در کودکان، که به ویتیلیگو نیز شناخته می‌شود، یکی از مشکلات پوستی است که می‌تواند در سنین اولیه کودکی ظاهر شود. این بیماری واگیردار نیست و معمولاً با ایجاد لکه‌هایی سفید بر روی پوست که ناشی از عدم وجود رنگدانه‌ها هستند، شناخته می‌شود. در کودکان، ویتیلیگو ممکن است از سن چهار یا پنج سالگی شروع به ظهور کند. از نظر علمی، این بیماری تاثیری بر سلامت عمومی کودک نمی‌گذارد، اما می‌تواند جنبه‌های روانی و اجتماعی مهمی را تحت تاثیر قرار دهد. در این مقاله، به بررسی علل، علائم و روش‌های درمانی این بیماری برای کمک به والدین و مراقبین کودکان مبتلا خواهیم پرداخت.

علل بیماری پیسی در کودکان

ویتیلیگو یا پیسی در کودکان ممکن است به دلایل مختلفی از جمله عوامل ژنتیکی، محیطی و مشکلات خود ایمنی ایجاد می شود. در ادامه، به بررسی این عوامل می پردازیم:

عوامل ژنتیکی

ژنتیک نقش مهمی در بروز بیماری پیسی در کودکان دارد. مطالعات نشان می‌دهند که اگر در خانواده سابقه پیسی وجود داشته باشد، احتمال ابتلای کودکان به این بیماری بیشتر می‌شود. ژن‌ها می‌توانند احتمال بروز بیماری‌ها را از یک نسل به نسل بعدی منتقل کنند. با این حال، داشتن سابقه خانوادگی به معنای قطعی بودن ابتلای کودک به پیسی نیست، بلکه فقط احتمال آن را افزایش می‌دهد.

عوامل محیطی

عوامل محیطی می‌توانند نقش مهمی در بروز بیماری پیسی در کودکان داشته باشند. این عوامل شامل تماس با مواد شیمیایی خاص، فشارهای محیطی، و حتی آسیب‌های فیزیکی به پوست می شوند. محیط می‌تواند به عنوان محرکی برای شروع یا شدت گرفتن علائم عمل کند. به عنوان مثال، تماس مکرر با مواد شیمیایی قوی در خانه یا مدرسه ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

اختلالات خود ایمنی

بیماری پیسی در کودکان یکی از بیماری‌های خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به رنگدانه های پوست حمله کرده و آن‌ها را از بین می‌برد. این امر باعث می‌شود تا بخش‌هایی از پوست بدون رنگ شوند، که یکی از علائم اصلی این بیماری در کودکان است. اختلالات خود ایمنی به عنوان یکی از عوامل اصلی پیسی شناخته شده‌اند و ممکن است با دیگر بیماری‌های خود ایمنی به صورت همزمان بروز کنند.

علائم بیماری پیسی در کودکان

بیماری پیسی در کودکان می‌تواند تأثیرات زیادی بر جسم و روان آن‌ها داشته باشد. در ادامه به بررسی شایع ترین علائم پیسی در کودکان اشاره شده است:

لکه‌های سفید

یکی از علائم بارز بیماری پیسی در کودکان، لکه‌های سفید بر روی پوست است. این لکه‌ها در ابتدا ممکن است کوچک و با مرزهای نامشخص باشند، اما به مرور زمان و در صورت پیشرفت بیماری، می‌توانند بزرگ‌تر شوند و در نواحی مختلف بدن ظاهر شوند. اندازه لکه‌ها می‌تواند از نقاط کوچک و پراکنده تا نواحی بزرگ‌تر و به هم متصل متفاوت باشد.

تغییرات پوستی

علاوه بر لکه‌های سفید، ممکن است تغییرات دیگری نیز در پوست به وجود آید. خشکی پوست، پوسته‌پوسته شدن و حساسیت به نور خورشید از جمله تغییراتی هستند که ممکن است همراه با لکه‌های پیسی دیده شوند. این تغییرات به دلیل آسیب‌پذیری بیشتر پوست در نواحی مبتلا به پیسی اتفاق می‌افتند و نیاز به مراقبت‌های خاص دارند.

مشکلات روانی و اجتماعی

ابتلا به پیسی در کودکان ممکن است باعث شود که آن‌ها در مدرسه و در تعاملات اجتماعی احساس خجالت یا اضطراب کنند. کودکان مبتلا ممکن است از سوی دیگران به دلیل ظاهر متفاوتشان مورد تمسخر قرار بگیرند، که این امر می‌تواند بر روحیه و اعتماد به نفس آن‌ها تأثیر منفی بگذارد.والدین و معلمان باید به این کودکان کمک کنند تا بر این مسائل فائق آیند و از طریق افزایش آگاهی عمومی و مشاوره روانشناسی از این کودکان پشتیبانی نمایند.

انواع پیسی در کودکان

ویتیلیگو یا بیماری لک و پیس در کودکان به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود: پیسی موضعی و پیسی عمومی. در اینجا با این دو نوع پیسی در کودکان آشنا خواهید شد.

پیسی موضعی

پیسی موضعی نوعی از پیسی است که در آن لکه‌ها محدود به یک یا چند ناحیه کوچک از بدن می‌شوند. این نوع پیسی معمولاً در یک طرف بدن ظاهر می‌شود و اغلب در صورت، دست یا پاها مشاهده می‌گردد. در این نوع از پیسی در کودکان لکه های سفید کوچک گسترش پیدا نمی کنند و تنها در محدوده‌ای خاص باقی می مانند. در کودکان، پیسی موضعی در نتیجه استرس یا آسیب‌های فیزیکی به پوست ظهور می کند.

پیسی عمومی

پیسی عمومی یا همان پیسی تعمیم‌یافته به وضعیتی گفته می‌شود که در آن، لکه‌های سفید به صورت نامتقارن و در بخش‌های مختلف بدن ظاهر می‌شوند. این نوع پیسی به دلیل امکان گسترش سریع و تحت تاثیر قرار دادن قسمت‌های وسیع‌تری از بدن، نیازمند توجه بیشتری است. اگر لکه‌ها در بخش‌های قابل مشاهده بدن کودک ظاهر شوند، می‌توانند بر اعتماد به نفس او تأثیر منفی بگذارند.

درمان بیماری پیسی در کودکان

درمان صحیح و به موقع بیماری پیسی در کودکان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در ادامه، به بررسی انواع درمان‌های متداول این بیماری می‌پردازیم.

درمان‌های موضعی

درمان‌های موضعی معمولاً اولین خط درمان برای کنترل پیسی در کودکان به شمار می‌آیند. کرم‌ها و پمادهای کورتیکواستروئید، به عنوان یکی از متداول‌ترین این محصولات، می‌توانند به کاهش التهاب و بازگرداندن رنگ به لکه‌های سفید کمک کنند. استفاده از این کرم‌ها معمولاً نیازمند مشورت با پزشک متخصص اطفال است تا دوز مناسب و نحوه استفاده صحیح آن مشخص شود. همچنین، روش‌هایی مانند درمان با کالسی نورین یا استفاده از مهارکننده‌های ویتامین D نیز می‌توانند به عنوان گزینه‌های جایگزین مورد بررسی قرار گیرند.

درمان‌های سیستمیک

در مواردی که درمان‌های موضعی کافی نباشند، ممکن است نیاز به درمان‌های سیستمیک وجود داشته باشد. داروهای خوراکی مانند استروئیدها می‌توانند به کاهش سرعت گسترش بیماری کمک کنند، اما به دلیل عوارض جانبی ممکن است استفاده از آن‌ها محدود باشد. پی‌یو‌وی‌ای (Psoralen همراه با اشعه ماورای بنفش) نیز یکی از روش‌های درمانی سیستمیک است که می‌تواند به تقویت رنگدانه‌های پوست و کاهش لکه‌های سفید کمک کند.

به هر حال توجه داشته باشید، قبل از انتخاب هر نوع درمان، حتما با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید تا خطرات و فواید هر روش به دقت بررسی شود.

درمان‌های طبیعی

استفاده از درمان‌های طبیعی می‌تواند به عنوان مکملی برای روش‌های دارویی مفید باشد. روغن خردل، زردچوبه و زنجبیل به‌طور سنتی برای بهبود پوست و کاهش التهاب به کار می‌روند. برخی افراد نیز به آب درمانی و مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌های C و E روی می‌آورند، زیرا این ویتامین‌ها می‌توانند سیستم ایمنی را تقویت کنند و از آسیب بیشتر به رنگدانه‌ها جلوگیری نمایند.

این روش‌های درمانی به والدین کمک می‌کنند تا به بهترین نحو از کودک خود مراقبت کنند و تاثیرات روانی و اجتماعی این بیماری بر فرزندانشان را کاهش دهند.

نتیجه‌گیری

بیماری پیسی در کودکان نه تنها بر پوست بلکه بر سلامت روانی و تعاملات اجتماعی آن‌ها نیز تأثیر دارد. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌تواند از تأثیرات منفی جلوگیری کرده و کیفیت زندگی کودکان را ارتقا بخشد. تحقیقات و روش‌های درمانی جدید نشان‌دهنده امیدواری برای مدیریت بهتر این بیماری هستند.

نوشته شده توسط: دکتر فرناز محامدی متخصص کودکان و نوزادان