بیش فعالی کودکان – ADHD

بیش فعالی کودکان چیست؟

بیش فعالی در کودکان (ADHD در کودکان) اختلال توجه و بيش فعالی می باشد. افراد مبتلا به این بیماری تفاوت هايی در رشد مغزی و فعاليت مغزی دارند كه موجب اختلال توجه، توانايي آرام نشستن در یک جا، و كنترل فردی ، می شود. بیش فعالی کودکان مي تواند در روابط دوستانه بچه ها، خانه و مدرسه اثر بگذارد. در این مقاله شما را با علائم ، تشخیص بیش فعالی و درمان آن آشنا خواهیم کرد.

علائم بیش فعالی در کودکان کدامند؟

همه بچه ها هر از گاهی در مسائلی مثل توجه کردن، گوش دادن و پیروی از دستورات،  آرام نشستن  و منتظر نوبت شدن، مشکل دارند. اما در کودک بیش فعال ، اين مشکلات به مراتب سخت تر و بیشتر است.

بیش فعالی ممکن است با يك ، دو، سه و يا همه علائمی که  در ادامه می خوانیم همراه باشد: 

 بي توجهي:   بچه ايي كه بي توجه هستند (به آساني حواس آنها پرت مي شود) در توجه کردن به موضوعات ، تمركز کردن و انجام وظایف محوله ، مشكل دارند. ممکن است به درستی به دستورات گوش نكنند، جزئیات مهم را از قلم بیندازند و یا کاری که شروع کرده اند را به پایان نرسانند.

آنها ممكن است بيش از اندازه رويا پردازي کنند و بيهوده وقت تلف کنند. آنها ممكن است كم حافظه يا فراموش كار بنظر برسند و در انجام کارها از مسیر منحرف شوند.

بی قراری و اضطراب: کودکان مبتلا به این بیماری ، بي قرار ، مضطرب و بي حوصله هستند  و خیلی زود خسته می شوند .آنها در ثابت نشستن و رعایت سکوت در جایی که لازم است ، مشكل دارند. ممكن است شتابان به سمت چیزهای مختل بروند و اشتباهاتی را از روی بی دقتی انجام دهند. ممكن است  از در و دیوار بالا بروند بپرند وقت و بی وقت شلوغ کنند. این بچه ها ممكن است کاملا بی منظور، مرتکب رفتار هایی بشوند که باعث ناراحتی دیگران شود.

رفتارهای آنی:  بچه هايی رفتار های آنی دارند سریع و بدون فکر کردن عمل می کنند. معمولا مداخله گر هستند، هل می دهند، می کشند و حوصله صبر کردن ندارند.

آنها ممکن است بدون اجازه گرفتن کارها را انجام بدهند، چیزهای که متعلق به آنها نیست را بردارند و یا حرکات خطرناک انجام بدهند. همچنین ممکن است واکنشهای احساسی شدید و نا هماهنگ با موقعیت از آنها سر بزند.

گاهي وقتها والدين و معلم ها ،درسنين خیلی پایین، متوجه علائم بیش فعالی کودکان می شوند. ولی برای بچه های كوچك ، حواس پرتی ، بي قراری ، بی حوصلگی ، و واکنش های آنی داشتن ، کاملا طبيعی است. پس اين علائم هميشه نشان دهنده وجود بیش فعالی در کودکان نيست.

تشخیص بیش فعالی چگونه است؟ 

اگر فكر ميكنيد كه فرزندتان ADHD دارد ، حتمابه  پزشك فرزندتان مراجعه کنید. پزشك فرزندتان را معاینه می کند و از نظر بينايی و شنوايی ، مورد آزمایش قرار می دهد تا مطمئن شود چيز ديگري باعث اين علائم نشده است. همچنین می تواند شما را به روانشناس يا روانپزشك اطفال ارجاع دهد. 

به منظور تشخيص بیش فعالی ، پزشكان با سوالاتی درباره وضعيت سلامتی كودك ، وضعيت رفتاری و فعاليت هايش ، شروع می كنند. آنها با والدين و کودکان ، درباره چيزهايی كه توجهشان را جلب کرده، صحبت مي كنند. ممكن است از شما بخواهند  چک ليست  سوالات مربوط به رفتار های كودك را كامل كنيد و یا ممكن است از شما بخواهند  یکی از اين چک لیست ها را به معلم فرزندتان نيز ، بدهيد.

بعد از جمع آوري اين اطلاعات ،  درصورتی که موارد زیر در مورد فرزند شما صحیح باشد، پزشكان تشخيص بیش فعالی کودکان می دهند: 

• اگر حواس پرتی ، واکنش های آنی کودک ، فراتر از معمول سن او باشد.
• اگر اين رفتارها ، از زماني كه كودك كوچكتر بوده تا كنون ادامه داشته است .
• اگر حواس پرتی ، بيش فعالی ، و واکنش های آنی ، كودك را در مدرسه و خانه تحت تاثير قرار داده است.
• در صورتی که معاينه كامل نشان دهنده اين باشد كه مشكل ديگری در وضعيت جسمي و يادگيری ، موجب اين اختلالات نبوده است.

تعداد زيادی از كودكان مبتلا به ADHD ، اختلالات يادگيری ، رفتارهای متضاد و معترض، و اختلالات اضطرابی دارند. پزشكان معمولا اين موارد را هم در کنار درمان ADHD درمان می كنند.

بیش فعالی کودکان چگونه درمان می شود؟

• درمان  دارويی استفاده از دارو موجب فعال شدن توانایی مغز براي تمركز کردن، آرام شدن و خود كنترلی می شود. 
• رفتار درماني متخصصان رفتار درمانی می توانند به كودك شما كمك كنند تا مهارت های اجتماعی، احساسی و توانایی برنامه ریزی كه در اثر ADHD مختل شده است را، در خود پرورش دهد .
• آموزش والدین از طریق آموزش ، والدين ، بهترين پاسخ به مشكلات رفتاری فرزندانشان كه بخشی از ADHD هست را ياد می گيرند.
•  حمایت معلمین مدرسه معلم ها می توانند به کودکان بیش فعال کمک کند تا از مدرسه لذت ببرند و در فعالیت ها بهتر عمل كنند.

درمان صحيح به بهبود بیش فعالی کودکان كمك مي كند. والدين و معلمين می توانند به بچه های كوچكتر آموزش بدهند كه چگونه تمرکز حواس، رفتار و احساسات خودشان را بهتر كنترل كنند. وقتی آنها بزرگ تر می شوند بايد بتوانند به تنهایی تمرکز حواس و کنترل فردی شان را بدست بگیرند.

هنگامی که بیش فعالی کودکان درمان نشود، دستیابی به موفقیت برای کودک کار دشواری خواهد بود. این عدم موفقیت در کارها می تواند منجر به عدم اعتماد به نفس، افسردگی، رفتارهای ناهنجار، عدم موفقیت در مدرسه ، رفتارهای پرخطر و درگيری های خانوادگی شود.

 در صورت تشخیص بیش فعالی والدين چه كاری می توانند انجام دهند؟

برای بیماری فرزندان وقت بگذارید. هرچيزی می تواند درباره بیش فعالی کودکان ياد بگيريد ، درمانهايی كه پزشك توصيه می كند پيگيری كنيد و همه ويزيت های لازم برای درمان را انجام دهيد.

داروها را سر وقت و به اندازه تجویز شده به فرزندتان بدهید. اگر فرزند شما داروهای بیش فعالی کودکان مصرف می كند ، هميشه در زمان و به اندازه توصيه شده  به او بدهيد ، داروها را در مكان امنی نگهداری کنید.

با مدرسه فرزندتان در تماس باشید. هر از گاهی به معلم های فرزندتان سر بزنید و از نحوه عملکرد فرزندتان آگاه شوید. با آنها همکاری کنید تا رفته رفته عملکرد فرزندتان بهتر شود.

از روشهای تربیتی گرم و هدفمند برای بزرگ کردن بچه استفاده کنید. روش تربیتی را انتخاب کنید که هماهنگ با بیماری فرزندتان باشد نه اینکه آن را بدتر کند. خیلی راحت در مورد بیش فعالی کودکان صحبت کنید و تمرکزتان روی نقاط قوت و توانمندی های کودک باشد.

در گروه های  مبتلایان به بیش فعالی کودکان عضو بشید تا اطلاعات تان افزایش یابد و از حمایت هم گروهی ها برخوردار شوید.

ADHD در کودکان چگونه ایجاد می شود؟

دقیقا مشخص نيست چه چيزي موجب تفاوت های مغزی مبتلایان به بیش فعالی در کودکان می شود. شواهد قوی نشان می دهد كه این بیماری  بیشتر ارثی است. بسياري از كودكان مبتلا به بیش فعالی، يكي از والدين يا خويشاوندانشان نیز مبتلا به ADHD هستند.

ADHD در کودکان  به دلیل مراقبت بیش از حد، تربیت نادرست و خوردن شكر زياد، ايجاد نمی شود.

بیش فعالی در کودکان  با درمان و تغذيه سالم، خواب كافی و ورزش و خانواده پشتیبان كه می دانند چگونه با فرزندشان برخورد كنند، بهبود می يابد.